Moszenica wierzbówka
| Clytra laeviuscula | |||
| (Ratzeburg, 1837) | |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Clytra s.str. | ||
| Gatunek |
moszenica wierzbówka | ||
| Synonimy | |||
| |||
Moszenica wierzbówka[1] (Clytra laeviuscula) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny zmróżek. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1837 roku przez Juliusa T.C. Ratzeburga[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o walcowatym ciele długości od 7 do 11 mm. Głowa jest błyszcząco czarna, rzadko z parą niewielkich, czerwonawych plamek przy górnych krawędziach oczu. Czułki są czarne z wyjątkiem czerwonawych członów drugiego i trzeciego. Barwa przedplecza i tarczki jest czarna. Zarys przedplecza jest mocno zwężony ku przodowi i o szeroko zaokrąglonych kątach tylnych Obrzeżenie boków przedplecza jest wąskie, rynienkowate. Pokrywy są żółtopomarańczowe do prawie czerwonych z czarnym wzorem, na który składa się para okrągłych plamek na guzach barkowych i para poprzecznych plam w ⅔ długości zwykle zajmujących prawie całą szerokość pokryw, czasem zlanych w jedną przepaskę, rzadko rozbitych na dwie pary plamek lub całkiem zanikłych. Odnóża i spód ciała są czarne[3][4]. Genitalia samca cechują się środkowym płatem edeagusa o krawędzi przedniej zaopatrzonej w dwie małe, trójkątne wypustki i silnie zaokrąglonych krawędziach bocznych[3].
Ekologia i występowanie
[edytuj | edytuj kod]
Owad ten zasiedla pobrzeża lasów, polany, zarośla, łąki, murawy i parki[5]. Larwy przechodzą rozwój w mrowiskach, żerując na jajach i larwach mrówek. Osobniki dorosłe są polifagicznymi foliofagami żerującymi na liściach drzew, krzewów i roślin zielnych[3][4][6]. Wśród ich roślin żywicielskich wymieniane są dęby, głogi, jesiony, leszczyny, śliwa tarnina, topole, wierzby, pięciornik rozłogowy i szyplin zielny[6][7]. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od maja do sierpnia[4][7][5].
Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Macedonii Północnej, Albanii, Grecji i europejskiej części Rosji. W Azji podawany jest z syberyjskiej części Rosji, anatolijskiej części Turcji, Gruzji, Armenii, Azerbejdżanu, Kazachstanu, Tadżykistanu, Kirgistanu, Afganistanu i Sinciangu na zachodzie Chin[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 196.
- ↑ a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 566-567, ISBN 978-87-88757-84-2.
- ↑ a b c Gattung Clytra Laich.. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-05-26].
- ↑ a b c Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971, s. 102.
- ↑ a b Clytra leaviuscula – Moszenica wierzbówka. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-05-26].
- ↑ a b W.N. Ellis: Clytra laeviuscula Ratzeburg, 1837. [dostęp 2024-05-26].
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990.